Ova biljka koja raste svuda oko nas je nevjerovatno ljekovita i koristi se u narodnoj medicini stotinama godina. Sadrži moćne antioksidanse (flavin, rutin, flavonoide, kvercetin), vitamine A, B i C. Korišćenje zove u liječenju infektivnih oboljenja je u medicinskoj literaturu opisano detaljno u knjizi njemačkog ljekara Martina Blochwicha izdatoj 1644. Do skoro se medicina medjutim, nije interesovala za ova istraživanja.
Radovi naučnika u Izraelu objavljeni 2001. godine su pokazali da je “ekstrakt zove najjači poznati antivirusni lijek”. Posebno dobro dejstvo je opisano za sve vrste virusa gripa. Kasnije je aktivni princip izolovan u vidu antocijanina i polifenola. Antocijanini su inače supstance koje plodovima daju boju, tako da se nalaze i u različitim vrstama voća. Grupa japanskih naučnika je 2012 proučavala eksperimentalni model gripa kod miševa i utvrdila izuzetnu efikanost antocijanina, koji djeluje na dva načina – vezivanjem za virus onemogućavajući njegov ulazak u ćelije i stimulacijom imunog odgovora (koji je veoma važan u odredjivanju stepena težine infekcije).
U istraživačkom centru za hranu u Karslueu, Nemačka, pokazano je da antocijanin pojačava imunu funkciju, stimulacijom sinteze citokina (produkata ćelija koje stimulišu imune ćelije). Antocijanin je pri tome jači kao antioksidans o vitamina E ili C. Istraživanja sa Univerziteta u Grazu su pokazala da esktrakt zove može da poveća nivo tzv. dobrog (HDL) holesterola. Takodje, rad iz 2015 je pokazao dobre natizapaljenske efekte ekstrakta zove (koji se pripisuju kvercetinu). Iako je crna zova netoksična, ne preporučuje se jedenje živih plodova, već se oni mogu skuvati kao što se to radi sa svakim plodom.
I cvjetovi zove su korisni u liječenju infekcija. Istraživači iz Irske su pokazali da ekstrakt cvijeta zove dobro djeluje na brojne bakterije, uključujući i multirezistentni stafilokok (MRSA). Cvjetovi se mogu koristiti svježi ili se osuše i kasnije koriste kao čaj. Svi ostali dijelovi biljke zove su otrovni (listovi, koren itd), i ne smiju se upotrebljavati. Dovode do teških oštećenja crijeva.
Autor: Prof. dr Branimir Nestorović
Izvor: ordinacija.tv/banenestorovic.blogspot.com
